‘फूल’ बनवणारं मलेशियन ‘फुल’

जसा चंद्रावर देखील डाग आहे, तसा प्रेमाच्या या गाण्यावर देखील वाद आहे. ज्याप्रमाणे मलेशियाच्या चीनबरोबर सीमावाद आहे, तसा इंडोनेशियाचा मलेशियाबरोबर ‘रासा सायांग’ वाद आहे. त्याच झालं असं की २००७ मध्ये मलेशियाच्या पर्यटन मंत्रालयाने, हे गाणं त्यांच्या पर्यटनाच्या प्रसारासाठी बनवलेल्या जाहिरातीत वापरलं. पण आमचं गाणं तुम्ही चोरलं असा आरोप इंडोनेशियातील लोकांनी करायला सुरवात केली. कारण ‘रासा सायांग सायांग’ गाणं इंडोनेशियात देखील तितकंच प्रसिद्ध आहे. शेवटी मलेशियन सांस्कृतिक मंत्री ‘रईस यतीम’ यांनी हे गाणं मलेशिया आणि इंडोनेशिया या दोन्ही देशाची शान आहे असं सांगत वाद मिटवला. पण ‘रासा सायांग’ चा धागा भारताशीदेखील जोडला गेलाय हे युट्युब ची नळी तपासल्यावर समजलं. १९६० मध्ये प्रदर्शित झालेल्या सिंगापूर या हिंदी चित्रपटात ‘रास्सा सायांग हे!’ गाणं आहे. या चित्रपटात मोहम्मद रफी आणि लता मंगेशकर यांच्या हिंदी आवाजावर, शम्मी कपूर आणि पद्मिनी नाचताना दिसतात. म्हणजे ‘रास्सा सायांग च्या  रस्स्याचा घमघमाट, १९६० मधेच भारतापर्यंत दरवळला होता तर. प्रेमाचं हे गाणं मलेशियाच्या बेटाबेटांवर प्रसिद्ध आहे.

मलेशिया हा बेटांचा देश आहे. हिंदी महासागरात हा कित्येक मलेशियन बेटांचा पुंजका पसरलाय. म्हणजे किती बेटांचा हा देश बनला असेल, याचा अंदाज सांगू शकाल का? इथल्या बेटांची संख्या ऐकून चक्कर येईल. हा देश एकूण वीस हजार बेटांमध्ये विखुरलाय. यामधील ‘सबाह’ या राज्यात सर्वात जास्त म्हणजे ३९४ बेटं आहेत. एवढंच नाही तर या देशात ५३५ अशी बेटं आहेत की ज्यांचं अजून नामकरण झालंच नाहीये. मलेशियाच्या या नवजात ‘बेट्यांचं’ नामकरण करून ऑफिसिल देशप्रवेश करून घेण्याची सरकारची घाई चाललीय. नाहीतर शेजारी देश त्यांच्यावर दावा सांगतील अशी त्यांना भीती आहे. चीनने त्यांची हि भीती खरी ठरवलीय.  आपलं शेत एखाद्या भांडखोर शेजाऱ्याच्या शेताला लागून असावं आणि त्याने रोज नवीन खुसपट काढून भांडावं, तसं चीन या देशाचं आहे. आपल्या सर्व शेजाऱ्यांशी त्याचे सीमावाद सुरु आहेत. मग त्यातुन मलेशिया तरी कसा सुटेल. मलेशियाच्या बेटांवर हक्क सांगत चीनने वाद उकरून काढलाय.